การศึกษาวิทยาศาสตร์ในสมัยโบราณของอินเดีย: การค้นพบความลับของจักรวาลผ่านทางทฤษฎีแรงโน้มถ่วงของอัครมหิสมาธิราชเทวี

หากพูดถึงความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ในอดีต มักจะนึกถึงกรีกโบราณหรืออารยธรรมเมโสโปเตมีอา แต่รู้หรือไม่ว่าอินเดียโบราณก็เป็นแหล่งกำเนิดของนักคิดและนักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่เช่นกัน ในบทความนี้ เราจะพาคุณไปสำรวจชีวิตและผลงานของ อัครมหิสมาธิราชเทวี (Aryabhata) นักคณิตศาสตร์ และนักดาราศาสตร์ชาวอินเดีย ผู้ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาความรู้ทางวิทยาศาสตร์ในช่วงศตวรรษที่ 5

อัครมหิสมาธิราชเทวี เกิดเมื่อราว ค.ศ. 476 ในหมู่บ้าน Patliputra (ปัจจุบันคือเมือง Patna) เขาเป็นผู้มีสติปัญญาเฉียบแหลมและมีความสนใจในวิทยาศาสตร์อย่างมาก อัครมหิสมาธิราชเทวี เริ่มต้นการศึกษาคณิตศาสตร์ ดาราศาสตร์ และภาษาสันสกฤตตั้งแต่ยังเป็นเด็ก

ผลงานที่สำคัญที่สุดของ อัครมหิสมาธิราชเทวี คือ หนังสือ “Aryabhatiya” (อารยะabhaติยา) ซึ่งเป็นตำราทางคณิตศาสตร์และดาราศาสตร์ เขียนด้วยบทกวีภาษาสันสกฤต ตำราเล่มนี้ครอบคลุมหัวข้อต่างๆ เช่น:

• เลขทศนิยม: อัครมหิสมาธิราชเทวี เป็นผู้หนึ่งในกลุ่มนักคณิตศาสตร์คนแรกที่ใช้ระบบเลขทศนิยม และนำเสนอแนวคิดของศูนย์
• การคำนวณ π: เขาคำนวณค่าของ π (พาย) ซึ่งเป็นค่าคงตัวทางคณิตศาสตร์ที่แสดงถึงอัตราส่วนระหว่างเส้นรอบวงกับเส้นผ่านศูนย์กลางของวงกลม ได้อย่างแม่นยำ
• ทฤษฎีแรงโน้มถ่วง: อัครมหิสมาธิราชเทวี เสนอทฤษฎีเกี่ยวกับแรงโน้มถ่วง ซึ่งคล้ายคลึงกับทฤษฎีของ นิวตัน ในภายหลัง

นอกจากนี้ อัครมหิสมาธิราชเทวี ยังเป็นผู้ค้นพบว่าโลกหมุนรอบตัวเอง และโคจรรอบดวงอาทิตย์ และยังคำนวณระยะเวลาในการโคจรของโลกและดวงจันทร์อย่างแม่นยำอีกด้วย

ผลงานของ อัครมหิสมาธิราชเทวี มีอิทธิพลอย่างมากต่อวงการวิทยาศาสตร์ในอินเดีย และทั่วโลก ตำรา “Aryabhatiya” ยังคงเป็นตำราที่สำคัญสำหรับนักเรียนและนักวิชาการด้านคณิตศาสตร์และดาราศาสตร์

แม้ว่า อัครมหิสมาธิราชเทวี จะมีชีวิตอยู่ในยุคสมัยโบราณ แต่ความรู้และทักษะของเขายังคงเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้คนในทุกยุคทุกสมัย